TIS

• Karta informacyjno-techniczna

MSDS

• Karta Charakterystyki składnik A
• Karta Charakterystyki składnik B

Informacje

• Deklaracja Właściwości Użytkowych
• Atest Higieniczny

Sposób użycia

Odpowiednie podłoża

Wszystkie podłoża mineralne.
Podłoże musi być nośne, mocne, stabilne, pozbawione luźnych cząstek, pyłów, olejów, tłuszczów, resztek startej gumy oraz innych substancji zmniejszających przyczepność. Cementowe, wzbogacane żywicami masy wyrównawcze należy sprawdzić pod kątem przydatności do pokrycia (powierzchnie próbne).
Wytrzymałość podłoża na odrywanie musi wynosić średnio 1,5 N/mm²  a minimalna zmierzona wartość jednostkowa nie moze być niższa niż 1,0 N/mm^2.

Podłoża muszą osiągnąć wilgotność wyrównawczą:
Beton i jastrychy cementowe: maks. 4 % wagowo
Jastrych anhydrytowy: maks. 0,5 % wagowo
Jastrych magnezjowy: 2–4 % wagowo
Jastrych skałodrzewny: 4–8 % wagowo
Należy wykluczyć mozliwość wystąpienia wilgoci wstępującej w przypadku jastrychu anhydrytowego i magnezjowego, konieczne jest odizolowanie od gruntu.

Przygotowanie podłoża

Podłoże przygotować odpowiednia metodą np. przez śrutowanie lub szlifowanie tak, aby spełniało powyższe wymagania. Pękniecia i ubytki w podłożu naprawić wypełniając do lica zaprawami Disbocret^®-PCC-Mörteln lub Disboxid EP-Mörtel.

Przygotowanie materiału

Utwardzacz dodać do masy podstawowej i intensywnie wymieszać wolnoobrotowym mieszadłem elektrycznym (maks. 400 obr./min.). Przelać do innego pojemnika i ponownie dokładnie wymieszać.
W przypadku barwienia, do masy najpierw dodać pigment (1 worek foliowy pigmentu Disboxid 980 NEFA®POX-Farbpaste na 25 kg Disboxid 420 E.MI Primer) następnie wymieszać.

Proporcja mieszania

Masa : Utwardzacz = 7 : 3 wagowo

Sposób nakładania

W zależności od zastosowania, raklą gumową, szczotką, wałkiem o średnim włosiu lub gładką pacą.

Układ warstw

Warstwa gruntująca:
Rozmieszany materiał wylać na podłoże i równomiernie rozprowadzić raklą gumową. Błyszczące miejsca poprawić wałkiem lub szczotką. Świeżą warstwę gruntującą można w razie potrzeby obsypać piaskiem. W przypadku późniejszego nanoszenia wałkiem powłok antypoślizgowych lub wykonywania nawierzchni z zaprawy, warstwę gruntującą posypać piaskiem kwarcowym Disboxid 943/944 Einstreuquarz. Pod szpachle samorozlewne warstwę gruntującą należy posypać drobnoziarnistym piaskiem kwarcowym Disboxid 942 Mischquarz. Przy temperaturz pomieszczenia maks. 20°C nie posypaną piaskiem warstwę gruntującą pokrywać kolejnymi powłokami w przeciągu 16-24 godzin. W przypadku wyższych temperatur należy powierzchnię posypać piaskiem.

Powłoka zamykająca:
Materiał nanieść w 1 - 2 cyklach w opisany wyżej sposób. W celu uzyskania zamykającej powłoki antypoślizgowej pierwszą, świeżą jeszcze warstwę materiału posypać - w zależności od zamierzonej chropowatości powierzchni - piaskiem kwarcowym Disboxid 943 / 944 Einstreuquarz lub innymi odpowiednimi materiałami sypkimi typu Durop lub węglik krzemu.

Szpachlowanie wyrównawcze:
Na równych i lekko chropowatych podłożach:
Sporządzić masę szpachlową używając:
Disboxid 420 E.MI Primer: 1 cz. wagowo
Disboxid 942 Mischquarz: 1,5 cz. wagowo

Na nierównych i chropowatych podłożach:
Sporządzić masę szpachlową używając:
Disboxid 420 E.MI Primer: 1 cz. wagowo
Piasek kwarcowy: mieszanka 1,5 części wagowo (Disboxid 942 Mischquarz + Disboxid 943 Einstreuquarz zmieszane w stos. 1:1).
Masę szpachlową wylać na powierzchnię i równomiernie rozprowadzić gładką pacą, a następnie odpowietrzyć wałkiem kolczastym. Gotową warstwę wyrównawczą można w razie konieczności obsypać piaskiem. Przed naniesieniem szpachlowej warstwy wyrównawczej bardzo szorstkie i porowate podłoża należy zagruntować materiałem Disboxid 420 E.MI Primer.

Jastrych żywiczny
Powierzchnię posadzki zagruntować w sposób opisany powyżej.
Sporządzić zaprawę:
Disboxid 420 E.MI Primer: 1 część wagowo
Disboxid 946 Mörtelquarz: 10 części wagowo
Spoiwo w opakowaniu 5 kg przeznaczone jest do zmieszania z dwoma 25 kg workami piasku kwarcowego do zapraw. Piasek kwarcowy w ilości przeznaczonej do mieszania nalezy wsypać do betoniarki przeciwbieżnej. Do pracującej mieszarki dodać spoiwo. Intensywnie mieszać przez 3 minuty. Zaprawę nanosić na świeżą lub stwardniałą i posypaną piaskiem warstwą gruntującą metodą "mokrym w mokre", utwardzić a następnie wygładzić pacą z tworzywa sztucznego lub ze stali szlachetnej. Przy wykonywaniu nawierzchni zaprawę należy rozprowadzić stosując prowadnice. W celu uzyskania antypoślizgowej lub szczelnej dla cieczy nawierzchni, powierzchnie należy pokryć powłoką zamykającą, zgodnie z opisem w p.2.
W wypadku powlekania jastrychu powłoką zamykającą z żywicy Disboxid 420 E.MI Primer, do żywicy dodać ok. 2% wagowo środka Disbopox 952 Stellmittel.

Ochrona świeżego betonu
Aby skutecznie zmniejszyć utratę wody oraz zabezpieczyć beton przed zbyt szybkim wysychaniem, należy nakładać materiał tak szybko jak tylko to jest możliwe. Odpowiednim momentem jest osiągnięcie przez beton odporności na obciążenie komunikacją pieszą bez pozostawiania odcisków tj. gdy wartość wskaźnika wodno-cementowego jest <0,55 (przy 20°C jest to po kilku godzinach).
Materiał można nakładać tylko na powierzchnie zatartą np. łatą drewnianą w taki sposób aby usunąć mleczko cementowe zmniejszające przyczepność. Przed nakładaniem materiału nie może być widoczna na powierzchni "powłoka" z wody.

Przed nakładaniem materiału zmatowić powierzchnię szczotką stalowa lub z tworzywa sztucznego, aby usunąć pozostałe ewentualnie mleczko cementowe oraz poprawić kapilarność poprzez otworzenie porów.
Nakładać materiał raklą gumową ruchami odpychającymi. Po upływie około 10-15 minut przy temperaturze 20°C rozprowadzić równomiernie wałkiem ruchami krzyżowymi.
W zależności od gatunku betonu nałożyć maksymalną możliwą dla danego podłoża ilość Disboxid 420 E.MI Primer. Nie mogą powstawać "kałuże" z żywicy.
Naniesiony materiał sprawdzić ze względu na szczelność i w razie konieczności w drugim cyklu roboczym zamknąć pozostałe pory. Ostatecznie posypać Disboxid 943 Einstreuquarz.

Zużycie

Dokładne zużycia należy ustalić poprzez wykonanie próby na obiekcie.

* Możliwe jest przeprowadzenie częściowej naprawy na powierzchniach balkonowych. Z uwagi na różnice w rozszerzalności zapraw epoksydowych i betonu nie jest możliwe stosowanie na całej powierzchni balkonu z uwagi na możliwość powstawania rys.

Czas przydatności do obróbki po rozrobieniu, zmieszaniu

Ok. 30 min. w temp. 20°C i względnej wilgotności powietrza ok. 60%. W wyższych temperaturach czas ten ulega skróceniu, w niższych wydłużeniu.

Warunki obróbki

Minimalna temp. materiału, otoczenia i podłoża wynosi 10°C, maksymalna 30°C. Względna wilgotność powietrza nie może przekraczać 80%. Temperatura podłoża musi być zawsze co najmniej o 3°C wyższa od temp. punktu rosy.

Przerwy technologiczne

Podczas pracy w temp. +20°C przerwy technologiczne pomiędzy nakładaniem kolejnych warstw wynoszą min. 12 godzin i maks. 24 godziny. Przy dłuższej przerwie przed przystąpieniem do dalszych prac powierzchnia musi być zmatowiona (przeszlifowana), jeżeli nie była posypywana. Wyższe temperatury skracają podane czasy, niższe- wydłużają.

Czas schnięcia

W temp. +20°C i przy względnej wilgotności powietrza 60% warstwa nadaje się do chodzenia po ok. 12 godzinach, po 3 dniach jest odporna na obciążenia mechaniczne, a po 7 dniach całkowicie stwardniała.
W niższych temperaturach czas schnięcia ulega wydłużeniu. W czasie twardnienia (ok. 12 h przy +20°C) chronić przed działaniem wilgoci; wystąpienie wilgoci w fazie schnięcia może powodować niepożądane zmiany na powierzchni oraz zmniejszyć przyczepność powłoki. Zapewnić odpowiednią wentylację w czasie wysychania materiału. Niewłaściwa wentylacja może być przyczyną przebarwień na skutek nierównomiernego wysychania.

Czyszczenie narzędzi

Natychmiast po użyciu oraz w przypadku dłuższych przerw w pracy, myć rozcieńczalnikiem Disboxid 419 Verdünner.